BAZA ZNANJA
Neka od čestih oboljenja:
UROLOGIJA
Urologija i urološki pregled
Urologija predstavlja nauku koja se bavi organima za mokrenje i mušku reprodukciju. Urologija spada u hiruršku granu medicine. Takođe postoji grana medicine koja pripada internoj medicini i zove se nefrologija, oni za razliku od urologa ne bave se hirurgijom i bave se bolestima koje se odnose na sam bubreg. Urologija kao nauka je nastala iz hirurgije i smatra se francuskom naukom.
Urološki pregled kao i svaki drugi započinje anamnezom, uzimanjem podataka od pacijenta vezano za problem koji ga muči. U sklopu urološkog pregleda pričamo o plodnosti muškarca, njegovom mokrenju, kvalitetu seksualnog života, ranijim bolestima i bolestima članova porodice.
Benigna hiperplazija prostate (BHP)
BHP (adenom prostate) postoji kod 30% muškaraca starijih od 65. godina. Medjutim, preventivni pregledi se savetuju muškarcima preko 50. godina starosti, najmanje jedan put godišnje.Pregled podrazumeva uzimanje podataka koji mogu biti od koristi u postavljanju dijagnoze, laboratorijske analize (urin, urea, kreatinin, glikemija, PSA), klinički pregled prostate i spoljnjih genitalija, transabdomonalni i/ili TRUZ, odredjivanje maksimalnog protok urina i količine rezidualnog urina posle završetka mokrenja.
Suženje mokraćne cevi (stenoza uretre)
Etiologija strikture uretre može biti zapaljenjske ili traumatske geneze. Pošto su uzeti detaljni anamnestički podaci, laboratorijske analize (urin, urinokultura, urea, kreatinin), potreban je detaljan urološki pregled koji pored pregleda prostate i spoljnjih genitalija, podrazumeva transabdominalni ultrazvuk, odredjivanje maksimalnog protoka urina, količinu rezidualnog urina, uretrocistografiju i eventualno endoskopski pregled uretre (uretroskopija) pomoću dečijeg cistoskopa.
Urinarne infekcije
Infekcija urinarnog trakta (IUT) su veoma česte i javljaju se u svakom uzrastu. Način nastajanja i razvoj IUT nije uvek isti, a klinički tok i prognoza mogu biti vrlo različiti. Zajednička karakteristika IUT je prisustvo značajnog broja bakterija u mokraći. Ne postoji stroga granica preko koje bakteriuriju smatramo značajnom.
Često mali broj bakterija (izmedju 1.000 i 10.000/mL) u zavisnosti od vrste, prisustva simptoma i leukociturije predstavlja IUT koju treba lečiti, nasuprot velikoj broja bakterija (> 100.000/mL urina) koje se često javljaju kod nepravilnog uzimanja urina i predstavljaju zagadjenje (20% uzoraka kod žena).
Karcinom penisa
Učestalost značajno varira u zavisnosti od socijalnih i kulturnih navika, higijenskih i religioznih pristupa, i predstavlja značajne faktore rizika. Pošto je nedavno humani papiloma virus (HPV) dokazan kao etiološki faktor u nastanku skvamocelularnog (planocelularnog) karcinoma grlića materice. Vakcinacija protiv HPV kod veoma mladih devojaka ima za cilj prevenciju karcinoma grlića materice. Može se razmatrati mogućnost vakcinacije kod mladih muškaraca pošto se dobiju udaljeni rezultati ove vakcine kod žena.
Karcinom prostate
Karcinom prostate predstavlja najčešći uzrok smrti kod muškaraca. U nerazvijenim zemljama karcinom prostate čini 15% svih karcinoma kod muškaraca i 4% u razvijenim zemljama. U Evropi postoji razlika ućestalosti u zavisnosti od regiona. Medjutim, postoje tri opšte prihaćena faktora rizika: godine starosti, etničko poreklo i genetska predispozicija. Ovaj malignom u većini slučajeva karakteriše odsustvo bilo kakvih simptoma od strane urotrakta.
Tumori testisa
Tumori testisa su relativno retki i čine svega 1-1.5% svih karcinoma kod muškaraca. S druge strane, postoji dokumentovana povećana učestalost u zadnje vreme. Medjutim, velika većina tumora testisa potiče iz germinativnog epitela, sa tim da je preko 70% u stadijumu I bolesti, tj. kada je tumor ograničen samo na testis. Ovo je dobra dobra vest za ove pacijente pošto većina može biti izlečena.
Tumori bešike
Tumore bešike karakteriše pojava totalne povremene bezbolne hematurije, tj. krvi u mokraći. Pojava krvi u mokraći je znak nekog oboljenja i iziskuje hitan urološki pregled: klinički i ultrazvučni pregled, po potrebi CT kombinovan sa intravenskom urografijom (IVU). Medjutim, njvažniji je cistoskopski pregled da bi se sagledao tumor i uzela biopsija radi PH analize. Najbolje je biopsiju i uklanjanje tumora u celosti izvesti pomoću transuretralne elektroresekcije (TUR).
Prostatitis (zapaljenje prostate)
Najčešće se javlja kod muškara od 20-40 i preko 60 godina. Nastaje uzlaznim putem iz inficirane prostatične uretre. Faktori rizika za nastanak prostatitisa su urinarni kateter, endoskopske urološke manipulacije (biopsija prostate, intermitentna kateterizacija bešike), fimoza, nezaštićeni seksualni odnosi. Akutni bakterijski prostatitis je ozbiljno oboljenje koje može dovesti u slučaju nepravilnog lečenja do zastoja mokraće i osnove za razvoj hroničnog bakterijskog prostatitisa.
Oboljenja spoljnjih muških genitalnih organa
Fimoza: delimična ili totalna nemogućnost povlačenja kožice penisa preko glansa, stvara podlogu za hroničnu infekciju, lakše prenošenje seksualno prenosivih bolesti, uključujući AIDS, i predosponira nastanku karcinoma penisa. Ne tako retko otežava seksualne odnose. Rešenje ovog problema je operacija : cirkumcizija (obrezivanje).
Frenulum breve : kratka uzica na penisu koja izaziva smetnje pri seksualnom odnosu, bolove i otežava posuvraćenje kožice. Indikovana je operacijau lokalnoj anesteziji koja podrazumeva presecanje uzice (frenulotomija) sa visoko frekventnom strujom.
Muški sterilitet
Infertilitet je nemogućnost da pri normalnoj seksualnog aktivnosti bačnog para, bez upotrebe kontraceptivnih sredstava, ne postigne da žena ostane trudna. Iz tog razloga brojni bračni parovi traže pomoć lekara.Manje od 5% parova ostane bez željenog deteta.
Glavni faktori koji imaju uticaja na prognozu kod infertiliteta su trajanje infertiliteta, primarni ili sekundarni infertilitet, i fertilitetni status žene.
GINEKOLOGIJA
Inkontinencija
Inkontinencija predstavlja nevoljno oticanje urina . Prevalencija urinarne inkontinencije iznosi oko 25% i raste sa godinama života. Od ukupnog broja osoba koje pate od urinarne inkontinencije, 50% čine oni koji imaju stres inkontinenciju, 11% oni koji pate od urgentne inkontinencije i 36% oni koji imaju oba tipa, dakle mešovitu inkontinenciju.
Post-histerektomijski prolaps vaginalnih zidova
Post-histerektomijski prolaps vaginalnih zidova je česta komplikacija, koja se pojavljuje posle različitih tipova histerektomije, a ima vrlo negativan uticaj na kvalitet života žene utičući na funkciju donjeg urinarnog trakta, na akt defekacije i kvalitet seksualnog života. Ključni faktor o odabiru operativnog postupka je dobro poznavanje potpornog aparata uterusa i vagine, što smanjuje i mogućnost nastanka prolapsa nakon histerektomije.